GLOBAL PRO GALLERY

มันเป็นวันที่สดใส ห้าปีหลังจากแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ในญี่ปุ่นตะวันออก ในที่สุด เมืองอิวาเตะ ซึ่งฉันไปบ่อยๆ ก็เริ่มมีสัญญาณการฟื้นตัว เมื่อหายนะมาเยี่ยมเยือนชาวเมืองอีกครั้ง แผ่นดินไหวที่เขย่าธรณีในเมืองคุมาโมโตะยังคงทิ้งร่องรอยให้กับชีวิตของชาวเมือง แม้จะผ่านไปหลายเดือนแล้วก็ตาม

ฉันค่อยๆ ปะติดปะต่อบทเรียนที่ได้เรียนรู้ในโทโฮคุขณะถ่ายภาพ ฉันไม่เพียงแต่ถ่ายภาพธรรมชาติเมื่อไปเยือนอิวาเตะ แต่ยังเก็บภาพจิตวิญญาณของผู้คนที่ใช้ชีวิตอย่างสะเทือนขวัญในแต่ละวัน พวกเขารู้สึกอย่างไรเมื่อต้องเผชิญหน้ากับการเปลี่ยนแปลงของมหาสมุทร ภูเขา และท้องฟ้าในแต่ละวัน

สิ่งที่เชื่อมโยงระหว่างพลังธรรมชาติที่ไม่อาจต้านทานได้กับการดำเนินชีวิตของผู้คน คือการสวดมนต์ในรูปแบบของเทศกาลที่สืบทอดมาหลายชั่วอายุคน เพื่อไว้อาลัยให้กับผู้ที่เสียชีวิต เพื่อแสดงความเคารพต่อบรรพบุรุษ และเพื่อขอบคุณความเอื้ออาทรของธรรมชาติที่ให้เราอยู่อาศัย บางครั้งจะมีการร้องเพลง บางครั้งก็หลับตาเพื่ออธิษฐานอย่างสงบ ผู้คนจะมาร่วมแบ่งปันพื้นที่เดียวกับธรรมชาติ แม้ว่ารูปร่างของพื้นที่ในคุมาโมโตะจะแตกต่างกัน พิธีกรรมมีรากเหง้าที่อยู่เหนือกาลเวลา

ฉันค่อยๆ ยื่นมือเข้าไปถ่ายรูปพิธีกรรมอันดีงามเหล่านั้นอย่างเงียบๆ ทีละรูป เราควรจะเลือกใช้ชีวิตท่ามกลางหายนะที่เกิดขึ้นหลังจากภัยพิบัติกันอย่างไร ฉันครุ่นคิดถึงเหตุผลในช่วงเวลาที่ฉันถ่ายภาพ